Red cell alloimmunisation is defined as the development of antibodies in response to foreign red cell antigens through transfusion or pregnancy. In pregnant women even without the history of previous blood transfusion, this is possible through previous or current pregnancy with the presence of paternal red cell antigen inherited by the fetus. This study was aimed to determine the prevalence of red cell alloimmunisation among pregnant women without previous history of blood transfusion and the association with number of pregnancy and history of obstetric complications. This was a cross-sectional study in which 150 pregnant women were randomly selected from the antenatal clinic. Ten mls of peripheral blood was obtained for antibody screening using indirect antiglobulin test besides the routine antenatal screening. In this study, the majority (37.3%) of the women were primigravidae. Red cell alloantibodies were detected in two out of 150 (1.3%) patients which were subsequently identified as anti-C and anti-D. However none of the primigravida was alloimmunised. One woman of gravida 2 (2.9%) and gravida 3 (3.6%) each were positive for alloimmunisation. One of them also had a bad obstetric history. This study showed that the prevalence of red cell alloimmunisation among pregnant women was low in this centre. Nevertheless, red cell alloantibody screening test should be made available to reduce possible complications of alloimmunisation in mothers and fetuses.
Red Cell Antibody Screening in Pregnancy: A Preliminary Insight?
Author
Abstrak
Aloimunisasi sel darah merah ditakrifkan sebagai pembentukan antibodi di dalam respons kepada antigen asing sel merah melalui proses transfusi atau mengandung. Di kalangan wanita hamil yang tidak mempunyai sejarah transfusi darah, mereka boleh mengalami aloimunisasi pada kehamilan yang lalu atau semasa disebabkan oleh kehadiran antigen sel merah bapa yang diwarisi kepada janin. Kajian ini bertujuan untuk menentukan prevalens aloimunisasi sel darah merah di kalangan wanita hamil tanpa sejarah transfusi darah di PPUKM dan juga untuk mengaitkan kelazimannya dengan nombor kehamilan dan sejarah komplikasi obstetrik. Ini adalah satu kajian keratan rentas di mana 150 wanita hamil telah dipilih secara rawak di klinik antenatal PPUKM. Sepuluh ml darah periferal telah diperolehi selepas persetujuan diambil dari setiap pesakit. Ujian yang dijalankan ke atas sampel-sampel darah tersebut termasuk ujian jenis kumpulan darah ABO dan Rh D dan saringan antibodi dengan menggunakan teknik ujian antiglobulin tidak langsung. Sampel positif terus dikenalpasti untuk pengkhususan antibodi. Dalam kajian kami, majoriti (37.3%) daripada wanita adalah primigravida. Aloantibodi sel darah merah telah dikesan pada dua daripada 150 (1.3%) pesakit yang kemudiannya dikenalpasti sebagai anti-C dan anti-D. Namun tiada seorang pun daripada primigravida yang mengalami aloimunisasi. Seorang wanita dari gravida 2 (2.9%) dan gravida 3 (3.6%) didapati positif bagi aloimunisasi. Salah seorang daripada mereka juga mempunyai sejarah obstetrik buruk. Kajian ini menunjukkan bahawa kelaziman aloimunisasi sel darah merah di kalangan wanita hamil adalah rendah di pusat ini. Walau bagaimanapun, ujian saringan bagi aloantibodi sel darah merah perlu disediakan untuk mengurangkan komplikasi kepada janin atau ibu yang mungkin timbul akibat aloimunisasi sel darah merah.
Kata kunci
Abstract
Keywords
|
|
|
