Bystander rate of cardiopulmonary resuscitation (CPR) is still low worldwide because of inadequate skills and knowledge. Training the public on CPR is one of the methods to increase the bystander CPR rate. This study aimed to compare the efficacy in acquiring and retaining CPR skills and knowledge among secondary school students in Klang Valley trained by school teachers and medical students. We recruited five school teachers and five medical students as trainers. They were trained in several sessions by American Heart Association (AHA)-certified instructors using the video-assisted CPR training module. The recipients were 44 secondary school students divided between the teacher’s group and the medical student’s group. We compared knowledge and psychomotor skills between these two groups prior, immediately after and at three months after CPR training. Students in the teacher’s group showed a higher increase in knowledge comparable to the medical student’s group (median score difference 3 vs 2, p>0.05) and in psychomotor skill (median score difference 5 vs. 7, p<0.05). The level of knowledge and skills decreased after 3 months but remained significantly higher than at baseline for both groups. In conclusion, teachers could provide CPR training to their students as effective and retainable as medical students. This study aims to create an opportunity to teach CPR to the public in a larger scale.
Comparing Teachers and Medical Students as Trainers of Cardiopulmonary Resuscitation (CPR) among Secondary School Students
Abstrak
Resusitasi kardiopulmonari (CPR) yang dilakukan di tempat kejadian terhadap mangsa serangan jantung telah menunjukkan peningkatan peluang mangsa untuk pulih. Walau bagaimanapun, kadar CPR ini masih rendah di seluruh dunia disebabkan oleh kekurangan pengetahuan dan kemahiran dalam melakukan CPR di kalangan orang awam. Melatih masyarakat dengan kaedah CPR adalah salah satu cara untuk meningkatkan kadar bantuan CPR di tempat kejadian. Kajian ini adalah untuk membandingkan keberkesanan dalam pemerolehan dan pengekalan pengetahuan dan kemahiran CPR di kalangan pelajar sekolah menengah di Lembah Klang yang dilatih oleh guru sekolah dan pelajar perubatan. Kami telah memilih lima orang guru sekolah dan lima orang pelajar perubatan sebagai pengajar. Mereka telah dilatih dalam beberapa sesi oleh pengajar yang diperakui oleh American Heart Association (AHA) dengan menggunakan modul pengajaran CPR bantuan video. Empat puluh empat pelajar sekolah menengah ini dibahagikan kepada dua kumpulan, kumpulan guru, dan kumpulan pelajar perubatan. Kami membandingkan pengetahuan dan psikomotor kedua-dua kumpulan ini pada tiga peringkat; sebelum, selepas dan pada tiga bulan selepas latihan CPR. Keputusan selepas latihan menunjukkan pengetahuan dan kemahiran psikomotor pelajar dalam kumpulan guru meningkat setanding dengan kumpulan pelajar perubatan (skor median perbezaan 3 vs 2, p>0.05) dan (perbezaan median 5 vs 7, p<0.05). Tahap pengetahuan dan kemahiran menurun sedikit selepas 3 bulan tetapi kekal jauh lebih tinggi daripada permulaan untuk kedua-dua kumpulan. Sebagai kesimpulan, guru dapat mengajar CPR kepada pelajar mereka sebaik pelajar perubatan. Kajian ini telah membuka peluang untuk melatih CPR kepada orang awam dengan lebih meluas.
Abstract
|
|
|
Related Images
